ضمن گرامیداشت هفته دفاع مقدس، فرارسیدن ماه مهر “بهار تعلیم و تربیت” را به همه دانش آموزان و معلمان عزیز تبریک می گویم. حال که ماه مهر فرا رسیده است و دولت جدید آقای رئیسی، سیاست و برنامه‌ریزی را در دست گرفته است، با توجه به شعار دولت ایشان مبنی بر اینکه: مسائل آموزش و پرورش و فرهنگیان باید در راس برنامه‌ریزی‌ها قرار گیرد، انتظار می رود که هر چه سریع تر مشکلات و دغدغه‌های عزیزان فرهنگی حل و فصل گردد تا مسائل مربوط به آموزش و تربیت دانش‌آموزان نیز در مسیر واقعی خود قرار گیرد؛ چرا که امروزه بی‌رغبتی معلم بر اثر بها ندادن به خواسته هایش به طور مسلم، در مسائل آموزشی، پرورشی، تربیتی، اخلاقی و… جامعه نیز سرایت کرده است و به تبع، چنان که حل آنها مورد توجه و اقدام جدی قرار نگیرد، عواقبی بس وخیم تر و ریشه دار تر به دنبال خواهد داشت.
رتبه‌بندی معلمان، همسان‌سازی حقوق و مزایای بازنشستگان سال ۹۹، بهبود شرایط رفاهی فرهنگیان و افراد بازنشسته، از مهم‌ترین خواسته‌های مطرح امروزی می باشد؛ بطوریکه هر روزه در شهرهای مختلف ،شاهد اعتراض و تجمع عزیزان فرهنگی در خصوص عملیاتی شدن این موارد هستیم. مسئولین جمهوری اسلامی باید به این مطالبات توجه نمایند و زودتر در صدد حل مشکل برآیند؛ چرا که آموزش و پرورش، بخواهیم یا نخواهیم، رکن اساسی در توسعه کشور بوده و خواهد بود.
مشکل دیگری که امروزه می‌تواند بسیاری از مشکلات و مسائل جامعه فرهنگی را به دور از هرگونه غوغاسالاری و تشنج حل و فصل نماید، لزوم به رسمیت شناختن تشکل صنفی فرهنگیان “طبق قانون اساسی” در کشور می باشد؛ بدیهی است که این تشکل‌ها هم حامی دولت و معلم و هم حامی کشور و نظام خواهند بود.
یکی دیگر از مسائل این است که با وجود مشکلات اقتصادی، خیلی از خانواده‌ها و دانش‌آموزان در خصوص تمهیدات امکانات آموزش غیرحضوری نظیر موبایل، تبلت و… دچار مشکل جدی شده‌اند تا جایی که بعضی از خانواده ها مجبور به بی تفاوتی نسبت به آموزش و تحصیل فرزندان یا نهایتاً باز داشتن آنها از تحصیل گردیده اند!! از دیگر مواردی که باید به آن توجه جدی شود این که: مسئولین آموزش و پرورش استان یزد و شهرستان اخیراً اعلام کرده‌اند که آموزش، با گروه بندی دانش‌آموزان، حضوری خواهد بود؛ این امر چند مشکل جدی دارد:
۱- با توجه به اینکه دانش آموزان و حتی برخی از معلمان، هنوز واکسن کرونا را تزریق نکرده‌اند، آیا این تصمیم جای بسی تامل ندارد؟!!
۲- در صورتیکه کلاسها حضوری و با تعداد محدود تشکیل شود، مسلماً وقت کم می آید و دروسی بر جای می‌ماند ؛ لذا باید معلم به صورت غیرحضوری نیز تدریس نماید ؛ حال سوال این است:
آیا با وجود مطالبات فرهنگیان و دلسردی این عزیزان، می توان انتظار داشت که علاوه بر تدریس حضوری در مجازی نیز مبادرت نمایند؟؟
۳ – با وجود اینکه موبایل یک وسیله اختصاصی و شخصی به حساب می‌آید، یکی از مطالبات فرهنگیان این است که در صورت تصمیم بر تدریس مجازی، دولت موظف است علاوه بر تامین موبایل و وسایل آموزشی برای دانش آموزان ضعیف، برای معلمان نیز، موبایل و وسایل آموزشی لازم را فراهم نماید، حال باید ببینیم در دولت جدید با این مطالبات چگونه برخورد می شود؟ آیا مسائل و مشکلات آموزش و جامعه فرهنگیان به قول شخص ایشان یک بار برای همیشه حل می شود یا مانند دولت روحانی، وعده فردا و پس فردا داده خواهد شد؟
* محمد عباسی
* دبیر آموزش و پرورش و مدرس دانشگاه
ثبت دیدگاه