استان یزد میزبان قدوم پرخیر و برکت رئیس جمهور محترم خواهد بود و در این راستا استانداری و چند ارگان دیگر فراخوان پویش مطالبه گری داده اند و بنده صرفاً جهت شرکت در آن پویش و شاید کسب جایزه،به چند مشکل و دغدغه بافق می پردازم !! و هدفم تکدر خاطر مسئولان نمی باشد!!!!!
ابتدا باید تاکید کرد که جای بسی خوشحالی و شکر گزاریست که مشکل آب استان که آرزوی دیرینه مردم بود بااعتبار ۱۵۰ هزار میلیارد تومان حل شده است، آن هم از حقوق دولتی معادن؛ اما معلوم نیست بافق که بهشت معادن است، حق و حقوقش چیست و مشکلاتش چه زمان پایان خواهد یافت؟
بیمارستانش که سالیان سال در حال ساخت است و گویا اراده ای برای اتمام آن نیست!
مرزهایش که با روی کار آمدن بعضی دولت ها دچار تغییر و دگرگونی شد و امروز بیشترین دغدغه و نگرانی مردم و انرژی و وقت مسئولین شهر را به خود معطوف کرده است!
معادنش که همسایه ها از هر طرف به آن چنگ انداختند؛ به طوری که اکنون برای تامین سنگ آهن چند کارخانه موجود، محتاج و سرگردان شده است!
گمرکش که تبدیل به بارانداز شد و از باراندازش هم هیچ خبری نیست و کسی راجع به آن سخنی نمی گوید!
پهنه ی ربلی آن که مدتهاست شعار آن به گوش می رسد و هنوز اقدامی عملی در این زمینه صورت نگرفته است!
آب شربش را که نمی توان توصیف کرد، آنچنانکه مردم مجبورند گالن به دست از به اصطلاح چند آب شیرین کن سطح شهر آب خود را تامین نمایند.
هوای آلوده و ناسالم آن و نبود امکانات که مسئولان ارشد غیربومی را از اسکان در این شهر بازداشته و آنها را مجبور کرده روزانه ۲۴۰ کیلومتر مسیر رفت و آمد یزد را طی نمایند!
داشتن یک دانشگاه دولتی روزانه که برای مردمش آرزویی شده تا بتوانند مثل شهرهای دیگر استان به آن ببالند و فرزندانشان را با کمترین هزینه روانه آن نمایند!
آسفالت نامناسب جاده هایش که زبانزد خاص و عام است اما مسئولین شهر و استان که مسافر همیشگی اش هستند از آن بی خبرند!
احداث فرودگاهش که گویا هیچ کس آن راجدی نگرفته است!
و مشکلات ریز و درشت دیگری که مجال بیان آن نیست !
و اینجاست که تعجب می کنی چطور بافق بهشت معادن است و خودش از مزایای این بهشت، کم نصیب و بعضا بی نصیب مانده است!
* محمود آخوندی
* صاحبامتیاز پایگاه خبری پیشتاز بافق
ثبت دیدگاه