عید نوروز از زمانهای قدیم یکی از دو عید بزرگ ایرانیان بوده و عید دیگر شانزدهم مهرماه به نام «مهرگان» بوده است. امروزه عید مهرگان از اهمیت چندانی برخوردار نیست. نوروز در روزگار «جمشید» چهارمین پادشاه دوره پیشدادی شکل گرفت و در پادشاهی او به صورت آئین درآمد. مسعودی در التنبیه و الاشراف آورده است: «هرمز در روز نخست ماه فروردین به مظالم (دادگری) نشست. پس آن روز را «نوروز» نام کرد و سنت گشت».
فردوسی در داستان پدید آمدن نوروز نقل میکند که، وقتی جمشید از کارهای کشوری بیاسود بر تخت کیانی نشست و همه بزرگان لشکری و کشوری بر گرد تخت او فراهم آمدند… جمشید آن روز را که نخستین روز از فروردین و آغاز سال بود، نوروز نامید و جشن گرفت».
نوروز و آیینهای ویژه آن پیشینهای بلند در تاریخ دارد که در طول قرنها از عهد آریاییان، هخامنشیان، اشکانیان، ساسانیان تا به امروز با همه فرازو فرودهایش از حیات و اعتباری خاص برخوردار بوده است. جشنهای نوروزی به دلیل همزمانی با شروع فصل پر طراوت بهار و همسویی با لطافت و نشاط و جنبش و رویش طبیعت، با حفظ حیات چندهزار ساله خود علیرغم وجود بعضی شک و شبههها و مخالفتورزی ها در دورههای اخیر به بخشهای وسیعی از سرزمینهای اسلامی در شرق و غرب، مصر، بعضی نواحی عراق، ترکیه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان و جمهوریهای آسیای میانه راه پیدا کرده است
ثبت دیدگاه